Ćwiczenie z wdzięcznościOstatnio słuchałam materiału na temat wdzięczności i pojawiło się w nim konkretne ćwiczenie. Wydawało mi się, że wszystko wiem, a jednak nie potrafiłam na zawołanie przywołać tego uczucia. Nawet myślenie o rzeczach i ludziach ważnych w moim życiu nie działało. Może to kwestia… Czytaj dalej »Wdzięczność – między radością a troskami
Przy okazji ostatnich urodzin miałam wiele ciekawych rozmów, życzeń i przemyśleń. Postanowiłam spisać je dla siebie i nagle w moim notatniku pojawiła się taka lista, że aż się uśmiechnęłam. Dlatego postanowiłam się podzielić ją dalej 🙂 A nawet wysłałam już komuś link do tego tekstu,… Czytaj dalej »Życzenia szczęśliwego człowieka
Kilka wartościowych rozmów otworzyło mi oczy na nowe perspektywy. Wnioski ułożyły się jak puzzle – może i Tobie się przydadzą? Jak planować życie zamiast robić postanowienia, traktować pomysły jak hipotezy i czerpać więcej radości z codzienności? Zapraszam do lektury!
Kilkanaście lat temu postanowiłam sobie, że nie będę już więcej się tyle denerwować. Byłam zmęczona cholerykiem, który w trudnych momentach przejmował dowodzenie, co razem z moim mocnym głosem robiło mieszankę wybuchową. Zaczynałam też wtedy rozumieć, że to ja mam większy wpływ na to, kim jestem… Czytaj dalej »Jak być bardziej pozytywnym?
Piękne panie, rewelacyjny gość, świetny temat i do tego dobre jedzenie. No prawie idealnie. I o samym spotkaniu mogę powiedzieć same pozytywne rzeczy – i jeszcze w loterii wygrałam (zgadnijcie co? … książkę! I to mojej znajomej). A jednak była rzecz, której absolutnie nie mogę zostawić bez komentarza. A chodzi o tryb życia. Gdy słyszę niemalże przechwałki:
Przyszła wiosna. Ostatnio ucieszyłam się przyrodą, a potem przyszedł czas na miasto i otwarte ogródki kawiarniane.tak tak te #małeradości Po wymagającym kwietniu, maj rzeczywiście wydaje mi się jak powiew świeżości i wiosny 🙂 No i przyniósł mi też powrót energii. I trochę się czuję jakby kwiecień… Czytaj dalej »Pozorny brak aktywności
Nigdy nie byłam fanka zdjęć i wideo, zwłaszcza gdy to mnie próbowano na nich ująć. Nadal nie czuje się jak japoński turysta biegający wszędzie z aparatem i fotografujący każda rzecz.
Bliżej mi do tego, ze zapominam w ogóle uwiecznić niektóre momenty i myślę sobie: kurczę, trzeba było chociaż jedna fotkę strzelić, żeby była jako przypomnienie. A góry jakoś zawsze zachęcają mnie do wyciągnięcia telefonu (aparat fotograficzny? Najpierw musiałabym o nim pamiętać, ładowaniu, bateriach, noszeniu go 🤣).
Codziennie budzę się mądrzejsza, ale dziś to już przesadziłam.
Codziennie budzę się szczęśliwsza i dziś tym bardziej.
A może codziennie budzę się z wdzięcznością i radością i dobrze mi z tym.
Dziś dorwałam się do Dropbox’a, w którym raczej przechowuje stare pliki, niż go aktywnie używam . Prawie 10 lat temu, sesja zdjęciowa spontaniczna zrobiona przez przyjaciółkę, na mojej kanapie, z lampkami biurowymi służącymi nam za doświetlenie, ciuchy z mojej szafy, a ja do tej pory… Czytaj dalej »To te momenty zostają w naszej pamięci
Niby już wiosna, a jednak nasze ulubione ostatnio jeziorko nadal częściowo zamrożone.Uwielbiam patrzeć na wodę, a jednak w tym lodzie jest coś jeszcze bardziej uspakajacego i relaksującego. Zatem zamiast ze zniecierpliwieniem czekać na ciepło napawam się tym spokojem, mrozem i „zastaniem” zanim już za chwile… Czytaj dalej »Słuchając swojej natury